www.coaaldalie.fora.pl

Veronique

Kiwnęła jedynie głową..

Kayleight

Popatrzył na nią bezradnie, nie wiedział o co jej chodzi, wzruszył jedynie ramionami. Następnie otworzył drzwi na korytarz, jednak w przejściu przystaną na chwilę.
-Czy zrobiłem coś nie tak? To jest moje ostatnie pytanie, potem już pójdę.

Veronique

- Owszem.. Zrobiłeś..
Odparła nie patrząc nawet w jego kierunku..

Kayleight

-A co?
Dodał jeszcze choć wiedział, że już powinien pójść.

Veronique

- Nie zaprzątaj sobie mną głowy ni też nie trać swego cennego czasu..
Mruknęła i w okno spojrzała

Kayleight

Spojrzał na nią ostatni raz, następnie potrząsnął głową jakby odganiał od siebie myśli.
-No to, do widzenia kochanie.
Mruknął jeszcze i znikł, drzwi za sobą zamykając.

Veronique

Dosłyszawszy trzask drzwi przymkneła oczy.. Była wściekła - jak nigdy..

Kayleight

Do jej pokoju wrócił gdzieś chyba o dziesiątej wieczór, wiedział że nie śpi. Stanął tylko w progu i popatrzył na nią z uśmieszkiem.
-I co, nadal zła?
Zapytał i w uśmiechu pokazał swoje śnieżnobiałe kły.

Veronique

- Owszem.. Zła i to jak..
Spojrzała na niego badawczo.. Ręce na piersiach smukłych skrzyżowała jedynie

Kayleight

-A kiedy ci to minie?
Zapytał spokojnie patrząc na nią uważnie.

Veronique

Oparła się wygodnie o swe krzesło bukowe..
- Kiedy cokolwiek zdziałasz..
Odparła tajemniczo, zbyt tajemniczo...

Kayleight

Uśmiechnął się lekko, następnie oczy zmrużył. Podszedł do niej.
-A co takiego mam zdziałać?
Zapytał, patrząc w jej oczy.

Veronique

- Sam to powinieneś wiedzieć... Wróżką nie jestem kochany..
Odparła, jeno raz na niego spojrzała - uśmiechnęła się szeroko

Kayleight

-Nie wróżką nie jesteś, a tylko moja wiedźmą.
Powiedział cicho patrząc na nią. Następnie ręce splótł na klatce piersiowej.

Veronique

- Nie jestem wiedzmą.. Jestem zepsutą i okropną wampirzycą..
Poprawiła go.. Nogą go lekko trąciła