www.coaaldalie.fora.pl

Kayleight

-A jeśli tego nie pragnę?
Zapytał i popatrzył na nią, chciał wiedzieć czy może sama go wyrzuci z pokoju. Patrzył na nią z wyższością, a jego usta wykrzywiły się w pogardliwym uśmieszku.

Veronique

- Nie rozumiem Cie wampirze..
Głową pokręciła spoglądając na niego.. Czegoż on chciał?

Kayleight

-A ja ciebie rozumiem doskonale, wampirzyco.
Powiedział patrząc na nią, przez cały czas był spokojny.

Veronique

- Skończ to i chodź tu..
Mruknęła jeno

Kayleight

-Dobrze, idę.
Powiedział i podszedł do niej bliżej.

Veronique

- Bliżej..
Mruknęła uśmiechając się przy tym wrednie

Kayleight

-Dobrze, tylko po co...
To powiedziawszy podszedł do niej tak blisko, że prawie sie dotykali.

Veronique

- Nie chcesz to nie..
Mrunęła krzywiąc się przy tym.. Tia, wiedziała że będzie jedynie krótką przygodą.

Kayleight

-Ależ chce.
Powiedział uśmiechający się do niej lekko, a następnie głowę przekrzywił na jedną stronę.

Veronique

Ramionami wzruszyła obojętnie.. Wstała chcąc opuścić swój pokój

Kayleight

Spojrzał na nią nieco zdziwiony. Był wręcz osłupiały.
-Możesz mi powiedzieć o co ci chodzi? Teraz już cię nie rozumiem.

Veronique

- Sam doskonale to winnyś wiedzieć..
Spojrzała na niego.. Nie, nie była zadowolona.

Kayleight

Zmarszczył brwi, próbując coś sobie przypomnieć, co też on mógł zrobić nie tak. Potem tylko westchnął i wzruszył ramionami.
-I tak nie wiem, nie powiesz mi, twoja strata.
Mruknął i wyprostował się. Następnie ruszył ku wyjściu.

Veronique

- Rób co uważasz... Byłam tylko grą, tak?
Zapytała spoglądając na niego

Kayleight

-Szczerze mówiąc to nie wiem o co ci chodzi. Nie zdradzałem cię, ale może o czymś nie wiem. Tobie się nie podoba, trudno. Nie moja sprawa.
Powiedział, a raczej warknął w jej kierunku.