www.coaaldalie.fora.pl

Kayleight

-Nic się nie bój moja księżniczko.
Wyciągnął ręce i złapał ją jak mdlała.

Veronique

- To jest.. Takie takie... Okropne..
Znów w całej sali rozległ się jej donośny rechot.. Objęła go i przystanęła

Kayleight

-Strasznie okropne...
Powiedział i mrugnął do niej jednym okiem.

Veronique

- Widzę, że tym razem się zgadzamy.. A teraz mój drogi poczekaj tu na mnie.. Pojde przebrać się w coś bardziej stosownego.. Toć w sukni do ziemi nie będę dziś paradowała..
Obeszła go dookoła i zniknęła za drzwiami prowadzącymi do garderoby

Kayleight

-Oczywiście...
To mówiąc odprowadził ja wzrokiem.

Veronique

Chwila minęła nim wyszła zza bukowych drzwi.. Jak wyglądała? Całkiem inaczej. Czarna suknia jej szeleszcząca sięgała do połowy uda a talia mocno gorsetem ściśnięta była. Na dłoniach rękawice czarne niczym jedwab w dotyku przypominające widniały. Łydki jej opinały skórzane, wysokie buty obcasem zakończone. Włosy potargane opadały na ramiona a na szyi widniały perły. Usta nadal karmazynem były przyozdobione a oczy białe mocno zaznaczone. Ruchami kocimi poczęła się zbliżać do Kay'a - przystanęła tuż przed nim czekając na słowa krytyki.

Kayleight

-Uuu...
Tylko wydobył z siebie i zafascynowany patrzył na nią i jej strój.

Veronique

- Nie wierzę...
Brwi uniosła i dłonie na biodrach jej spoczeły

Kayleight

-A to uwierz.
Powiedział i lekko otworzył usta wciaż na nią patrząc.

Veronique

- Zaraz Ci oczy wypadną..
Mruknęła i sciagnęła przescieradło z łoża zakrywając się nim

Kayleight

-No jak będziesz się zasłaniać to napewno mi wypadną, ja nie umiem przez przedmioty wzrokiem przenikać.
Powiedział i podszedł do niej bliżej, złapał za jeden koniec prześcieradła.
-Albo sama zdejmiesz albo ja pociągnę.
Zagroził jej.

Veronique

- Mmm.. Jakiś ty grozny.. Lubie to..
Nosem przejechała po jego policzku a dłonią po jego ramieniu

Kayleight

-Ach ja też to lubię.
Powiedziawszy to pociągnął za koniec prześcieradła i zrzucił je na podłogę, następnie uśmiechnął sie złośliwie.

Veronique

- Jak zwykle sobie schlebiasz..
Szepnęła mu na ucho następnie je lekko przygryzłwszy

Kayleight

-Owszem schlebiam sobie, jak zwykle.
Mruknął i odgarnął jeden kosmyk włosów z jej twarzy.